Bastion wzmiankowany jest już w XVII wieku. Jest to bastion obronny z gontowym dachem, w którym nadal znajduje się studnia. Obok bastionu znajduje się duża fosa obronna. Po tym, jak przestała pełnić swoją funkcję, była wykorzystywana jako ogród. Od lat 90. do 2025 roku żyły w rowie niedźwiedzie. 

Bastion obronny po południowo-wschodniej stronie kompleksu z drewnianym pawilonem jest opisywany jako jedna z najstarszych części obronnych kompleksu. Później był wykorzystywany jako mieszkanie zamkowego ogrodnika.

Jedna z najcenniejszych części wnętrz zamkowych. Kaplica zamkowa pochodzi z okresu pierwszego Piccolomini. W lewej części kaplicy na piętrze znajduje się oratorium, a poniżej zakrystia. Wnętrze kaplicy składa się głównie z bogatej dekoracji stiukowej i freskowej. Tematycznie nawiązują one do historii Madonny. Wyjątkowe są naturalnej wielkości posągi czterech ewangelistów. Chociaż dekoracja pochodzi z epoki Piccolomini, kaplica była również używana przez późniejszych właścicieli. Na przykład w zakrystii przechowywano szczątki księżnej Katarzyny Wileminy Zahańskiej. Pamiątką po ostatnich właścicielach jest tekstylny haft z herbem rodziny Schaumburg-Lippe pod ołtarzem. Na koniec warto wspomnieć o drzwiach wejściowych, które są najstarsze w całym kompleksie.